De kosten die de overheid moet betalen om de schulden te financieren zijn de afgelopen tien jaar verdubbeld voor ontwikkelingslanden met de laagste inkomens. Corona heeft dit proces verder versneld. Volgens onze researchafdeling is hierdoor een onhoudbare situatie ontstaan.

Ondanks het wereldwijde economische herstel  verwachten onze onderzoekers dat de schuldenlast in de minst ontwikkelde landen verder zal toenemen. Naar schatting hebben deze landen minimaal 450 miljard dollar nodig om geslonken deviezenreserves weer op te bouwen en om de langdurige gevolgen van de coronacrisis op te vangen.

Bij beperkt economisch herstel zullen financieringscondities verslechteren waardoor liquiditeitsproblemen ontstaan. Als er geen alomvattende oplossing komt voor de schuldenlast, kan dat volgens onze researchafdeling leiden tot permanente wereldwijde divergentie tussen rijke en arme landen.

Recente initiatieven van het IMF en G20 (Debt Service Suspension Initiative) brengen slechts tijdelijk verlichting. Door de toename van particuliere en commerciële schulden wordt de schuldsanering bemoeilijkt en is er minder ruimte voor schuldkwijtschelding. Onze researchafdeling verwacht dat de internationale gemeenschap zal ingrijpen om de nodige liquiditeitsverlichting te brengen. Maar een overkoepelende oplossing biedt dit niet.

Schuldkwijtschelding zal landen slechts tijdelijke financiële verlichting brengen. De belangrijkste oorzaken van de onhoudbare schuldopbouw worden hierdoor niet aangepakt. Opkomende landen zullen structurele problemen moeten aanpakken zoals slecht georganiseerde belastinginning, inefficiënte overheidsuitgaven, corruptie, slecht bestuur, etc.